Kuzey Kore’nin Sinpung-dong Üssü ABD için Nükleer Tehdit mi?

Sinpung-dong Füze Üssü’nün Keşfi

20 Ağustos 2025’te, Stratejik ve Uluslararası Çalışmalar Merkezi (CSIS)’nin Beyond Parallel projesi, Kuzey Kore’nin Kuzey Pyongan Eyaleti’nde bulunan Sinpung-dong Füze Üssü’nün varlığını doğrulayan ayrıntılı bir rapor yayımladı. Bu, üssün açık kaynaklarla ilk kez teyit edilmesi oldu. Çin sınırına yaklaşık 27 kilometre, Pyongyang’ın 146 kilometre kuzey-kuzeybatısı ve Seul’ün 340 kilometre kuzeybatısı’nda yer alan bu üs, Kore Halk Ordusu’nun Askeri İnşaat Bürosu tarafından 2004’ten itibaren geliştirildi ve 2014’te operasyonel hale geldi.

2003’ten bu yana uydu görüntüleri, üssün sürekli geliştirildiğini ve aktif olarak korunduğunu gösteriyor. Rapor, tesisin hiçbir zaman ABD-Kuzey Kore arasındaki denükleerizasyon müzakereleri’nin parçası olmadığını vurguluyor, bu da Kuzey Kore’nin nükleer caydırıcılık stratejisini gizlice güçlendirdiğini ortaya koyuyor. Sinpung-dong Üssü, Taegwan İlçesi’nde, Pugo Dağı’nın güney yamaçlarında, dar bir dağ vadisinde yer alıyor.

Yaklaşık 22 kilometre karelik bir alanı kapsayan üs, 4,8 kilometre uzunluğunda bir ana vadi ve dört yan vadiden oluşuyor. 1980’ler ve 1990’lardan kalma uydu görüntüleri, bölgenin geçmişte tarım ve tomrukçuluk için kullanıldığını doğruluyor. Günümüzde üs, giriş kontrol noktaları, karargâh ve idari alanlar, kışlalar, depolar, sertleştirilmiş füze kontrol barınakları, tarımsal destek alanları ve büyük bir yeraltı tesisi içeriyor. Yakındaki Wonpung-dong, Yoha-ri, Yodae-dong ve Won-ni köyleri, üsse yerel tarım ve tomruk desteği sağlıyor.

Üssün Teknik ve Operasyonel Özellikleri

CSIS raporuna göre, Sinpung-dong Üssü, üç füze ateşleme taburundan oluşan bir tugay büyüklüğünde bir birime ev sahipliği yapıyor. Bu birim, altı ila dokuz nükleer kapasiteli Hwasong-15 veya Hwasong-18 kıtalararası balistik füzelerle (ICBM) veya açıklanmamış başka bir ICBM ile donatılmış. Füzeler, taşıyıcı-fırlatıcı araçlar (TEL) veya mobil fırlatıcılar (MEL) üzerine monte edilmiş durumda. Üssün temel özellikleri şunlar:

• Füze Altyapısı:

  

  • İki sertleştirilmiş füze kontrol barınağı (2011-2014), 35×17 metre, toprak ve bitki örtüsüyle gizlenmiş.

  • Füzelerin silahlandırılması, yakıt doldurulması ve bakım için tasarlanmış tesisler.

  • 2006-2014 arası inşa edilen yeraltı tesisi, 258 metre aralıklı iki giriş, 5,5 metre genişlikte.

• Operasyonel Strateji:

  • Kriz veya savaş durumunda, füzeler üsten çıkarak önceden belirlenmiş dağınık fırlatma noktalarına hareket eder.

  • Özel savaş başlığı depolama ve taşıma birimleri ile bağlantı kurulur.

• Destek Yapıları:

  • 2013-2014’te inşa edilen iki büyük toprak bariyerli yapı, acil fırlatma veya depolama için uygun.

  • Wonha-ri’de 2004-2007 arası kurulan karargâh, sekiz büyük bina, 2018’de eklenen kültür eğitim salonu.

  • 86 üst düzey subay ve ailesi için 2014-2017’de inşa edilen konutlar.

• Güvenlik ve Savunma:

  • 10 kilometre içinde sabit uçaksavar topçu mevzisi yok, ancak ulusal hava savunma ağına entegre.

  • 14 kilometre içinde dört hava savunma bataryası ve bir SA-2 (S-75 Dvina) füze sitesi.

  • Hafif uçaksavarlar ve SA-7, SA-14, SA-16 gibi taşınabilir hava savunma füzeleri.

Üssün yeraltı tesisi, sel riskine karşı 20-40 metre yüksekte, teraslı rampalar ve tünellerle inşa edildi. Uydu görüntüleri, 2014’ten 2025’e kadar yapısal değişikliklerin sınırlı olduğunu, ancak bitki örtüsünün tespit zorlaştırdığını gösteriyor.

Stratejik Önem ve Küresel Etkiler

Sinpung-dong, Kuzey Kore’nin tahmini 15-20 gizli balistik füze tesisi arasında yer alıyor ve Hoejung-ni, Sangnam-ni, Yongjo-ri ve Yongnim gibi diğer üslerle birlikte nükleer caydırıcılık stratejisinin temelini oluşturuyor. Çin sınırına yakınlığı, olası önleyici saldırılardan koruma sağlarken Washington ve Pekin için jeopolitik riskleri artırıyor.

CSIS, üssün Kore Halk Ordusu Stratejik Gücü’nün yaklaşık 10.000 personeli tarafından desteklenen daha geniş bir ağın parçası olduğunu belirtiyor. Uydu görüntüleri, sığınmacı ifadeleri ve açık kaynak istihbaratı, Kuzey Kore’nin balistik füze altyapısının sanılandan daha büyük, dağınık ve dayanıklı olduğunu gösteriyor. Üs, Kuzey Kore’nin Hwasong-15 (13.000 km menzil) veya Hwasong-18 füzeleriyle Doğu Asya ve ABD anakarası’nı tehdit etme kapasitesini güçlendiriyor.

Kriz anında füzelerin üsten çıkarak dağınık fırlatma noktalarına hareket etmesi, tespit ve engellemeyi zorlaştırıyor. Bu, Kuzey Kore’nin nükleer caydırıcılık stratejisinin mobilite ve gizliliğe dayandığını gösteriyor. Üssün denükleerizasyon görüşmelerine dahil edilmemesi, Pyongyang’ın uzun vadeli nükleer planlamasını ve müzakerelerdeki isteksizliğini vurguluyor. Bu durum, izleme ve silah kontrol çabalarını karmaşık hale getirerek, bölgesel ve küresel güvenlik dinamiklerini tehdit ediyor.