DIN: Domain Integration Network

Her bir domain kendi içinde entegre olmalıdır. Kendi özel gereksinimleri ve esasları kültürleri ile entegrasyonunu tamamlayan olgunlaşmış özelleştirilmiş bir ağ olarak diğer domainler ile temasa geçebilir. Önemli olan önce kendi içinde olgunlaşan bir entegrasyonu başarıyla tamamlamış olmasıdır.

Müşterek Harbin Doğal Evrimi

Modern savaş ortamı, artık tekil platformlar, izole kuvvet yapıları veya merkezi ve kırılgan komuta-kontrol mimarileriyle yönetilebilecek bir yapıda değildir. Kara, deniz, hava, uzay, siber ve istihbarat alanlarının aynı anda, farklı hızlarda ve farklı veri tipleriyle etkileşime girdiği bu yeni ortamda, müşterek harp anlayışı da kaçınılmaz olarak evrilmiştir.

Bu evrimin ulaştığı son ve en rasyonel nokta, Domain Integration Network (DIN) yaklaşımıdır.

DIN, müşterek harbi tek bir dev ağ yerine, önce domain içinde entegrasyon, sonra domain’ler arası federasyon prensibiyle ele alan yeni nesil bir mimariyi tanımlar.

Neden Yeni Bir Kavrama İhtiyaç Var?

Son yirmi yılda Network-Centric Warfare (NCW), ardından Multi-Domain Operations (MDO) ve CJADC2 gibi kavramlar, müşterek savaşın temelini oluştursa da pratikte önemli bir sorun ortaya çıkmıştır:

Tüm domain’leri tek bir ağda eritmeye çalışmak, hız yerine karmaşa üretmektedir.

Her domain:

• Farklı sensörlere,
• Farklı karar döngülerine,
• Farklı angajman sürelerine,
• Farklı güvenlik gereksinimlerine sahiptir.

DIN tam olarak bu noktada devreye girer ve şu soruya cevap verir:
“Domain’ler nasıl birlikte çalışmalı ama birbirlerini boğmamalı?”

DIN Nedir?

Domain Integration Network (DIN), her kuvvetin ve her operasyonel alanın:

1. Önce kendi içinde tam entegrasyonunu tamamladığı,
2. Ardından diğer domain ağlarıyla belirli protokoller, yetki seviyeleri ve kıstaslar üzerinden federatif olarak bağlandığı, müşterek harp mimarisini tanımlar.

DIN’in temel ilkesi nettir:

Önce entegrasyon, sonra entegrasyonlar arası entegrasyon.

DIN Mimarisinin Yapı Taşları

DIN yaklaşımında her domain kendi entegrasyon ağını oluşturur:

• Kara Entegrasyon Ağı (Land Integration Network)
• Deniz Entegrasyon Ağı (Maritime Integration Network)
• Hava Entegrasyon Ağı (APAN – Airpower as a Network)
• Özel Kuvvetler Entegrasyon Ağı
• Uzay Entegrasyon Ağı
• Siber Entegrasyon Ağı
• İstihbarat Entegrasyon Ağı
• Lojistik Entegrasyon v.b

Her biri:

• Kendi veri tipini,
• Kendi operasyon temposunu,
• Kendi güvenlik mimarisini  oluşturdukları ağda yani kendi içinde çözer.

Bu sayede domain’ler bağımsız ama uyumlu hâle gelir.

APAN’ın DIN İçindeki Yeri

DIN mimarisi içinde APAN (Airpower as a Network), tartışmasız biçimde:

Hava Domain Entegrasyon Ağıdır.

APAN:

• Hava platformlarını,
• Hava sensörlerini,
• Hava C2 unsurlarını,
• Hava efektörlerini  tek bir air-domain ağı içinde bütünleştirir.

Bu yapı sayesinde hava gücü:

• Platform merkezli olmaktan çıkar,
• Ağ-merkezli, esnek ve kill-web tabanlı bir icra kabiliyeti kazanır.

APAN, DIN’in hava katmanıdır; ne daha az, ne daha fazla.

AC2: DIN’in Orkestrasyon Katmanı

DIN’in çalışabilmesi için entegrasyonların yönetilmesi gerekir.
Bu noktada Advanced C2 (AC2) devreye girer.

AC2:

• Domain ağları arasındaki veri paylaşımını yönetir,
• Kullanıcıya hangi bilgilerin hangi ara yüzde sunulacağını belirler,
• Yetkilendirme, önceliklendirme ve görev dağıtımını koordine eder.

Kısaca:

AC2, DIN’in dijital orkestra şefidir.

DIN, NCW ve Battle Network İlişkisi

DIN, önceki kavramları dışlamaz; aksine onları düzenler:

• NCW → Felsefe (bilgi üstünlüğü)
• DIN → Mimari yaklaşım (domain tabanlı entegrasyon)
• Battle Network → Operasyonel çıktı (ortaya çıkan birleşik savaş ağı)
• AC2 → Yönetim ve karar katmanı

Bu çerçevede Battle Network, DIN mimarisinin doğal sonucudur.

ABD ve NATO Deneyimiyle Uyum

ABD’nin:

• Service-Centric C2’den
• FMN; Federated Mission Networking’e buradan da
• CJADC2 yaklaşımına doğru evrimi, fiilen DIN mantığıyla ilerlemiştir.

DIN, bu tarihsel gelişimi geriye dönük olarak yeniden tanımlar ve sadeleştirir.

DIN Müşterek ve Bileşik Harbin temel unsuru omurgasıdır

Domain Integration Network (DIN), modern müşterek harbin kaçınılmaz evrimidir.

Her domain’in kendi içinde güçlü, diğer domain’lerle ise kontrollü ve federatif biçimde entegre olduğu bu yaklaşım, hız, esneklik ve hayatta kalabilirliği aynı anda mümkün kılar.

DIN, her domain’in kendi entegrasyonunu tamamladığı; APAN’ın hava boyutunu temsil ettiği ve AC2 tarafından orkestre edilen entegre ağlar mimarisidir.
Bu yapı içinde:

• APAN, hava domain’in entegrasyon ağıdır.
• AC2, tüm entegrasyonları yöneten dijital beyindir.
• Battle Network, bu mimarinin sahadaki karşılığıdır.

Müşterek harp artık tek bir ağ değil, entegre ağların akıllı birlikteliğidir.

Kısa Manifesto veya “Kısa bir Tekrar”

Modern harp, artık tekil platformların, izole kuvvetlerin veya merkezi ve kırılgan ağların yönetebileceği bir olgu değildir. Kara, deniz, hava, uzay, siber ve istihbarat alanları; farklı hızlarda, farklı veri tipleriyle ve farklı karar döngüleriyle aynı anda harekât icra etmektedir.

Domain Integration Network (DIN), bu gerçeklikten doğan yeni nesil müşterek harp yaklaşımıdır.

DIN’in temel ilkesi nettir:

Önce domain içinde entegrasyon, sonra domain’ler arası federasyon.

Her domain; kendi sensörlerini, komuta-kontrol yapısını, efektörlerini ve veri akışını önce kendi içinde entegre eder. Bu yaklaşım, karmaşayı azaltır, hız kazandırır ve domain’lere operasyonel özerklik sağlar.

DIN, domain’leri tek bir dev ağda eritmeyi değil; entegre domain ağlarının akıllı birlikteliğini esas alır. Kara, deniz, hava, uzay, siber ve istihbarat ağları; belirlenmiş protokoller, yetkilendirme seviyeleri ve güvenlik kıstasları çerçevesinde federatif olarak birbirine bağlanır.

Bu mimaride:

• APAN, hava domain’in entegrasyon ağıdır.
• AC2, tüm domain entegrasyonlarını yöneten dijital orkestrasyon katmanıdır.
• Battle Network, DIN mimarisinin sahadaki operasyonel çıktısıdır.

DIN, Network-Centric Warfare’ın felsefesini reddetmez; onu düzenler ve olgunlaştırır. Multi-Domain Operations kavramını sadeleştirir, uygulanabilir hâle getirir ve ölçeklenebilir kılar.

Müşterek harp artık tek bir ağ değildir.
Müşterek harp, entegre olmuş domain ağlarının uyumlu birlikteliğidir.

DIN, bu birlikteliğin adıdır.

DIN (Domain Integration Network) 5 Temel Doktrin Prensibi

1.Domain-First Integration (Önce Domain Entegrasyonu)

Her kuvvet ve operasyonel alan, müşterek entegrasyondan önce kendi domain’i içinde tam entegrasyonunu sağlamakla yükümlüdür. Sensör, C2 ve efektör unsurlarının domain içi uyumu, müşterek etkinliğin ön koşuludur.

2.Federated, Not Fused (Federatif, Tekil Değil)

DIN, tüm domain’leri tek bir merkezi ağda eritmeyi reddeder. Bunun yerine domain entegrasyon ağları, belirli protokoller, yetkiler ve güvenlik kıstasları üzerinden federatif biçimde birbirine bağlanır.

3.Tempo Alignment (Operasyonel Tempo Uyumu)

Her domain farklı karar ve icra hızlarına sahiptir. DIN, domain’leri aynı tempoya zorlamak yerine, farklı operasyonel tempoların uyumlu şekilde birlikte çalışmasını hedefler.

4.Controlled Interoperability (Kontrollü Birlikte Çalışabilirlik)

DIN’de birlikte çalışabilirlik sınırsız değildir. Hangi verinin, hangi koşulda, hangi kullanıcıya ve hangi domain’e aktarılacağı önceden tanımlanmış kurallar çerçevesinde belirlenir.

5. Orchestrated Command & Control (Orkestre Edilmiş C2)

Domain entegrasyon ağlarının etkileşimi, Advanced C2 (AC2) tarafından orkestre edilir. Karar, yetkilendirme ve görev dağıtımı; kullanıcı dostu arayüzler ve rol bazlı ekranlar üzerinden yönetilir.

 Tek Cümlelik Özet (Altın Prensip)

DIN, domain’lerin bağımsızlığını koruyarak entegrasyonunu, entegrasyonun da AC2 ile orkestrasyonunu esas alır.