Giriş: Lazer teknolojisinin yükselişi

Günümüzde silahlandırılmış dronlar‘ın ucuz, küçük ve tespit edilmesi zor olması, çok sayıda gönderilerek savunma hatlarını yıpratma potansiyeli lazer tabanlı savunma çözümlerine ilgiyi artırdı. Işığın hızıyla hedefe ulaşan lazerler, çok hedefli angajman, düşük atış maliyeti ve üst üste atış yapabilme yetenekleri sayesinde modern hava savunma mimarilerinde cazip bir seçenek haline geliyor. Avustralya merkezli Electro Optic Systems (EOS) tarafından geliştirilen Apollo lazer sistemi, bu eğilimi pratik sahaya taşıyan örneklerden biri olarak öne çıkıyor.

Apollo’nun teknik kabiliyeti ve menzil performansı

EOS’un açıkladığına göre Apollo, kısa süreli piklerde 150 kW seviyelerine ulaşabilen, pratikte ise yaklaşık 100 kW sınıfı performans sunan bir yüksek enerjili lazer sistemi. Sistem, doğrudan imha için yaklaşık 3 km menzile kadar etkili olurken; optik sensörleri devre dışı bırakma (optik etkisizleştirme) amaçlı kullanımda menzil 15 km‘ye kadar çıkabiliyor. Bu kapasite, sensör tabanlı keşif ve hedefleme ekipmanlarına yönelik saldırılarda ve disiplinli gözetleme/supresyon görevlerinde değerli bir yetenek sağlıyor.

Mobilizasyon, entegrasyon ve enerji çözümleri

Apollo, tek bir adet standart 6 metrelik konteyner içine sığacak şekilde tasarlanmış; konteyner üzerinde iki adet yayıcı (beam director) yer alıyor. İstenildiğinde platform taşıyıcı araçlara monte edilerek mobil operasyon kabiliyeti kazanıyor. Sistemin en dikkat çekici mühendislik özelliklerinden biri ise dahili enerji deposu: Ana elektrik bağlantısının olmadığı durumlarda bile sistemin çalışmasını sağlayan bu depo ile EOS, 200 orta boy drondan oluşan bir saldırının sistem tarafından bertaraf edilebileceğini iddia ediyor. Ana kaynağa bağlandığında ise elektronik bileşenlerin dayanması koşulu ile teorik olarak “süresiz atış” mümkününe dikkat çekiliyor.

Operasyonel kullanım: Dron sürülerine karşı etkinlik

EOS, Apollo‘nun hedef takibinde 360 derece kapsama sunduğunu ve takip sırasında 60 derecelik bir açıyı yalnızca 700 milisaniyede katedebildiğini belirtiyor. Bu hız, sistemin dakikada yaklaşık 20 küçük dronu etkisiz hale getirebilecek bir angajman temposuna ulaşmasını sağlıyor. Tasarım, yaklaşık 9 kg ile 599 kg arasındaki Group 1–3 dronları kapsayacak biçimde planlanmış; ister bağımsız bir sistem olarak ister bir katmanlı hava savunma mimarisinin parçası olarak çalıştırılabiliyor. Bu esneklik, sahadaki kuvvet komutanlarına değişen tehdit profillerine göre yapılandırılabilir bir çözüm sunuyor.

Stratejik ve ekonomik değerlendirme

Yüksek enerjili lazer sistemleri, özellikle drone sürüsü tehditlerine karşı işletme maliyetlerinin düşüklüğü ve mühimmat lojistiğine bağımlılığın azalması nedeniyle ekonomik bir alternatif olarak değerlendiriliyor. EOS, Apollo için şimdiden isimsiz bir NATO ülkesine satış gerçekleştirdiğini belirterek pazar talebinin hızla arttığını vurguluyor. Dahili enerji deposu gibi özellikler, altyapının kısıtlı olduğu veya ana güç hatlarının hedef olabileceği senaryolarda operasyonel sürekliliği destekliyor; bu da hem kıyı hem kara hem de sabit üs savunmaları için cazip bir argüman oluşturuyor.

Sonuç

Apollo, yüksek enerjili lazer teknolojisinin saha uygulamasına dönüştürülmüş bir örneği olarak öne çıkıyor. 3 km’ye kadar doğrudan imha kabiliyeti, 15 km’ye varan optik etkisizleştirme ve dakikada yaklaşık 20 dronla başa çıkabilen angajman hızı; mobil konteyner yerleşimi ve dahili enerji deposu ile birleştiğinde modern hava savunma portföylerinde dikkat çekici bir alternatif sunuyor. Operasyonel gereksinimler, entegrasyon kapasitesi ve maliyet-etkinlik analizleri dikkate alındığında, Apollo ve benzeri lazer çözümleri dron tabanlı tehditlere karşı daha sık tercih edilen bir seçenek haline gelebilir.